(.....)

​

Anders, zit ik te schrijven. 

Schrijvers dragen vaak beige jasjes en ruiken naar de wijn van gisteren. Ze kijken altijd over hun bril naar het papier. Ik schrijf in onderhemd en ruik naar het slokje van zojuist. Contactlenzen want het is 2024.

Ik notuleer slechts wat de wereld aan mij tentoonstelt.

 

(.....)

Ik ben al jaren verdwaald tussen mensen. Ondertussen entertainen en irriteren jullie mij. Ik blijf verdwaald, ik kan de weg niet vinden. Het is goed zo. De gebaande paden zijn voor mensen die beige jasjes dragen. Ik blijf veilig op het gras staan. Voorlopig. Terwijl ik sta kijk ik om mij heen. Jullie, de mensheid, zijn altijd zo druk bezig in de wereld. Het is fascinerend. Mijn schrift is de kleurplaat die jullie kleuren. Mijn dank is groot. 

(.....)