Dus je boi speelt het laatst weer voor elkaar. Ik sta op uit bed, zo gaar als een koala met van die knapperige oogjes. Ik struikel mijn broek binnen om de dag te beginnen en steek mijn hand in mijn zak. Ik haal diezelfde hand eruit met een glas splinter van 1 cm onder de nagel van mijn wijsvinger. Ik probeerde te sterven van de pijn maar het lukte niet, dus trok die helse crystal uit mijn vinger. Ik wist niet of het er helemaal uit was, maar ik ga altijd pas naar de doc of het ziekenhuis 5 minuten voor ik sterf.

​

Week later sta ik te MC'en op een festival, en ik heb pauze. Je kent je boi, ik ging dus op zoek naar een biertje. Ik loop langs een EHBO post en voel mijn inmiddels week lang kloppende vinger zichzelf die richting uitwijzen.

​

Vooruit dan wijsneus wijsvinger.

​

Er zat een dikke oudere vrouw. Ze leek op een kikker. Ze keek uit haar ogen alsof ze het intellectueel vermogen van een dorre zonnebloempit had. Maar er stond EHBO op haar shirt, ik vertrouwde dat shirt. Sukkel dat ik ben. Ik vertel die helende kikker over splinters en broekzakken, en dat het nog steeds pijn doet.

​

“Ga ik dood mevrouw? Het duurt wel erg lang. Is er misschien nog glas in? Is het ontstoken?.”

​

Ik bereid me voor op professioneel medisch advies.

​

Blijkbaar leek ze niet alleen op een kikker, maar likt ze ook kikkers. Dr.Frogface pakt met een hand mijn hand vast, en houd haar andere hand boven mijn vinger. We hadden direct oogcontact totdat ze met haar ogen wegdraaide en begon te knipperen.

​

“Euhm.. mevrouw..?”

​

Ze bleef met haar ogen rollen, draaide haar kin naar de hemel, en knipperde zo snel dat ik haar oogwit als een stroboscoop ervaarde.

​

“MEVROUW?!” Ik trok aan me hand maar ze gaf hem niet terug met die krachtige kikker klauw van haar.

​

Ik keek naar haar collega, misschien legt die vrouw het loodje ofzo snapje. Haar collega keek terug, en haalde zijn schouders op. Dat was alles wat hij deed. Die klootzak. Vervolgens begon Dr.Leliebladzitter luchtbelletjes in haar mondhoeken te krijgen. Geen grappen.

​

Dat was een rode vlag voor je boi…

​

Als Zuid-Amerikaan ben ik niet op die voodoo shit he.. Ik ben er niet trots op maar ik zette mijn voeten al schrap in mijn sneakers, en stond op het punt haar in een wurgklem te leggen voordat ze mijn ziel verkocht aan de Kikker Demoon Prins der Duisternis.

​

Precies op dat punt doet ze haar ogen open en kijkt me aan. Gewoon alsof het zondag 14:47 is, niets aan de hand, alsof ze zojuist geen contact had met de geesteswereld en zegt:

​

“Nee hoor, er zit niets meer in je vinger. Ik kan geen contact vinden.”

​

Contact vinden?! VROUWMENS, IK KWAM HIER VOOR PROFESSIONEEL ADVIES. JE GING SCHAAMTELOOS BLACK MAGIC WOMAN OP MIJN VINGER.

​

EN VEEG JE MONDHOEKEN.

​

Het ergste is, na die dag stopte mijn vinger pijn te doen. Dat is wel fijn.

​

Hoewel ik misschien met een stukje van mijn ziel heb betaald.