Kamer vol schaduw
Geef me je leegte, je kleur
Je stilte
Potentie en deur

Geef me je sleutels en slot
Jouw ramen op een kier
Jouw zuchtende maar troostvolle tocht

Kamer vol schaduw
Alleen bank bureau en bed
En het licht van de maan
Kraken van je houten planken
Vaas, waar een bloem in zou staan

Je stof, muis, het vieze glas
Met de afdruk van iemands lippen
Die niet meer is
Maar misschien, ooit was

Kamer vol schaduw
Bescheiden dat je bent
Geef mij jezelf
Jij voetstuk van vrede
Zolang niemand je vind
Niemand je erkent