In de tienduizenden hectare van ons huis staat mijn thuis,
mijn kleine sociale nest, gevuld met de warmte van vele vreemde vogels,
kijk maar naar de veren, ik ruim ze nooit op

De laatste stop waar alles start als een startschot voor je de finish overwint
waar ik blind vliegen kan door weer en wind
en de weg nooit vind, omdat de verdwaalde jongen hier, zijn valse kompas bemint

Mijn thuis in ons huis diep in het westen van ons zuiden,
waar zij zich niet altijd veilig voelen,
maar waar ik heb geleerd dat comfort leid naar vergane glorie drommen en doelen

Het ei werd hier gebroken, en de snavel zal hier uiteindelijk rusten
tussen hangjongeren criminelen, en liever een goede vriend dan een verre buur
en jonge moeders die hun volwassen kinderen nog welterusten kussen

A presi dis na mi kaolo ollo

Breek mijn hart geest en ziel, bind me vast en gooi me overboord
diep in mijn borst woont mijn valse kompas en leid me op mijn richtingloze pad terug naar waar ik toebehoor

Ik weet hoelaat het is, en drijf naar mijn voordeur,
zuidwesten waar de sleutel in het gat past,
wegens mijn geboorte en voorkeur

A presi dis na mi kaolo ollo